यो मामेवमसम्मूढो जानाति पुरुषोत्तमम् |स सर्वविद्भजति मां सर्वभावेन भारत || 19|| yo mām evam asammūḍho jānāti puruṣhottamamsa sarva-vid bhajati māṁ sarva-bhāvena bhārata yaḥ—who; mām—Me; …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 19 →
Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 18
यस्मात्क्षरमतीतोऽहमक्षरादपि चोत्तम: |अतोऽस्मि लोके वेदे च प्रथित: पुरुषोत्तम: || 18|| yasmāt kṣharam atīto ’ham akṣharād api chottamaḥato ’smi loke vede cha prathitaḥ …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 18 →
Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 17
उत्तम: पुरुषस्त्वन्य: परमात्मेत्युदाहृत: |यो लोकत्रयमाविश्य बिभर्त्यव्यय ईश्वर: || 17|| uttamaḥ puruṣhas tv anyaḥ paramātmety udāhṛitaḥyo loka-trayam āviśhya bibharty avyaya …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 17 →
Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 16
द्वाविमौ पुरुषौ लोके क्षरश्चाक्षर एव च |क्षर: सर्वाणि भूतानि कूटस्थोऽक्षर उच्यते || 16|| dvāv imau puruṣhau loke kṣharaśh chākṣhara eva chakṣharaḥ sarvāṇi bhūtāni kūṭa-stho ’kṣhara …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 16 →
Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 15
सर्वस्य चाहं हृदि सन्निविष्टोमत्त: स्मृतिर्ज्ञानमपोहनं च |वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्योवेदान्तकृद्वेदविदेव चाहम् || 15|| sarvasya chāhaṁ hṛidi sanniviṣhṭomattaḥ smṛitir jñānam apohanaṁ chavedaiśh cha …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 15 →
Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 14
अहं वैश्वानरो भूत्वा प्राणिनां देहमाश्रित: |प्राणापानसमायुक्त: पचाम्यन्नं चतुर्विधम् || 14|| ahaṁ vaiśhvānaro bhūtvā prāṇināṁ deham āśhritaḥprāṇāpāna-samāyuktaḥ pachāmy annaṁ …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 14 →